Too little too late...

Deze week lanceerde Minister van Binnenlandse Zaken Annemie Turtelboom de nieuwe BOB-campagne. Ze maakte bekend dat de politie de komende eindejaarsperiode 200.000 bestuurders wil controleren op het rijden onder invloed. De strijd tegen rijden onder invloed verdient alle aandacht, zeker als men weet dat alcohol een rol speelt bij één op drie dodelijke ongevallen.

Controleren heeft echter enkel zin als de betrapte bestuurder effectief gestraft wordt. In het persbericht naar aanleiding van de BOB-campagne laat de Minister weten dat het op dit vlak “wel snor zit”. Het tegendeel is echter waar. Onlangs nog sprak het Hof van Cassatie een bestuurder vrij die veroordeeld was tot een boete van meer dan 1 200 euro, een verval van het recht tot sturen en een verplichting tot herstelexamens voor rijden onder invloed. De reden? Het proces verbaal was ongeldig omdat erin verwezen werd naar een sedert 2007 opgeheven KB.

Een belangrijk precedent en een reden voor ongerustheid. De Minister reageerde in de commissie met een formeel antwoord: in afwachting van een eenvormig elektronisch proces-verbaal, zal ze een mededeling laten verspreiden aan alle lokale en federale politiediensten, teneinde dergelijke fouten in de toekomst te vermijden. Een loutere mededeling zonder enige opvolging of controle is niet voldoende. Wie van de strijd tegen rijden onder invloed een prioriteit maakt, zou krachtdadiger mogen optreden.

Dit is een ernstige situatie die behoorlijk wat gevolgen kan hebben op andere processen die op basis van dergelijke pv’s in de voorbije jaren zijn uitgeschreven. Het antwoord en de reactie van Minister Turtelboom sluiten niet uit dat vandaag nog altijd dergelijke pv’s worden opgesteld. Des te schrijnender wordt het wanneer achteraf blijkt dat dit probleem al langer bekend was. Reeds in 2008 werden er door de politierechtbanken vrijspraken verleend omwille van deze fout op de processen-verbaal.

Gelet op het feit dat het probleem reeds langer gekend was, is de reactie van de minister too little too late…

Registratie orgaandonatie vergemakkelijken

Momenteel wachten in België meer dan 1 250 patiënten op een orgaantransplantatie. Door een tekort aan potentiële orgaandonoren lopen de wachttijden op en nemen de sterftecijfers toe. Daarom wil ik samen met collega Nathalie Muylle de mogelijkheid creëren om je als donor te laten registreren bij aanvraag van je rijbewijs.

In België geldt het opting out-principe. Iedere Belg is orgaandonor tenzij hij of zij zich daar uitdrukkelijk tegen verzet. In de praktijk vragen de artsen bij overlijden steeds de toestemming van de naaste familieleden. Het verzet van familie schommelt momenteel nog tussen de 15% en de 20%.

Om te voorkomen dat de familie deze pijnlijke keuze moet maken, kan men zich via een uitdrukkelijke wilsbeschikking laten registreren als kandidaat-donor. Momenteel hebben iets meer dan 120 000 mensen landgenoten dit gedaan. Dat is een pak meer dan de 33 000 in 2005 maar nog steeds onvoldoende om de vraag te volgen. In 2010 werden 263 effectieve donaties gedaan. De registratie verloopt via de gemeente en kan binnenkort ook via internet. De stap om zich uitdrukkelijk op te geven als donor blijkt voor veel mensen te groot. Anderen zijn onwetend, staan er niet bij stil of komen er gewoon niet toe.

Om de drempel zo klein mogelijk te maken, hebben we een wetsvoorstel ingediend dat de mogelijkheid voorziet om je als donor te laten registreren bij je rijbewijsaanvraag. We veranderen niets aan de bestaande wetgeving, maar creëren een bijkomend registratiekanaal. Ieder jaar behalen meer dan 130 000 kandidaat-bestuurders hun rijbewijs. Men bereikt dus een grote groep van de bevolking. We hopen niet alleen een groter aantal registraties te bekomen maar willen het thema ook meer bespreekbaar maken.