home |  biografie | parlement  | kalmthout | pers | links  | nieuwsbrief  |  contact

22 juni 2007

16.749 maal bedankt!!!!

Het Antwerpse resultaat was schitterend voor CD&V. Met 327.558 stemmen zijn we de grootste partij in provincie Antwerpen en kregen we er 3 zetels in de Kamer van Volksvertegenwoordigers bij.

Op één van die zetels zal je mij ook weer vinden de komende vier jaar. 16.749 voorkeursstemmen is een resultaat waar ik erg trots op ben.

Maar dit resultaat is niet enkel het mijne. Zonder de talrijke vrijwilligers die de handen uit de mouwen staken voor mijn campagne, stond ik nergens. Jullie reden de hele provincie af om affiches te plakken, schreven jullie een tenniselleboog, liepen in de brandende zon de Antwerpse gemeenten af om folders te bussen, vergezelden me naar markten en bijeenkomsten, vulden enveloppen en ondersteunden me van begin tot einde. Bedankt, want zonder jullie was het nooit gelukt!

08 juni 2007

Recyclage van affiches...

.. of hoe oude verkiezingsaffiches nog van pas komen bij verbouwingen ;)



07 juni 2007

Het Weekendongevallen-Actieplan (WOAP): Hoop!

Het CD&V-Weekendongevallen-Actieplan is – zoals de gehele CD&V-mobiliteitsvisie - geënt op het STOP-principe: stappers, trappers, openbaar vervoer, personenwagen (in die volgorde). Dit vertaalt zich in mogelijkheden tot “uitgaan in eigen buurt”, met het openbaar vervoer bereikbare uitgaansplekken, taxi als alternatief voor openbaar vervoer en verantwoordelijke chauffeurs met de wagen.

Uitgaan in eigen buurt (stappers en trappers)
Het aantal fuiven in eigen buurt sterk af. CD&V heeft een Horeca-plan om plaatsen van ontmoeting en ontspanning meer kansen te geven op overleven, ook in kleine dorpen. Ook moet het verenigingsleven in eigen gemeente de kans krijgen om voldoende activiteiten te organiseren.

Collectief uitgaan
In meer landelijk gebied is er nood aan vervoer dat afgestemd is op specifieke noden (bijvoorbeeld vervoer van en naar een fuifzaal). In veel gemeenten is het zelfs nog vruchteloos zoeken naar een taxi. Hier kunnen initiatieven als fuifbussen, festivalbussen, collectieve taxi’s of zelfs een belbus (indien geen taxi-aanbod) nuttig zijn. Het TOV-biljet van De LIJN Antwerpen verdient véél meer promotie én uitbreiding naar heel Vlaanderen. Goede voorbeelden zijn er voldoende en verdienen navolging.

Met de auto op stap
Een kwaliteitsvolle rijopleiding & rijexamen zijn en blijven dan ook een noodzaak.CD&V is overtuigd van de verantwoordelijkheid bij jongeren, en stapt niet mee in ideeën als een aparte alcoholpromillegrens voor jongeren of een maximaal aantal passagiers tijdens weekendnachten.Veilig rijden kan ook gestimuleerd worden via de autoverzekeringen. Deze zijn vandaag voor beginnende chauffeurs dikwijls onredelijk hoog. Nochtans mag leeftijd geen reden zijn tot discriminatie. Voor chauffeurs met herhaaldelijke ongevallen kan de premie uiteraard wel opgetrokken worden. Een korting kan dan weer gekoppeld worden aan het volgen van een cursus defensief rijden of een andere erkende bijscholing.

Controles blijven essentieel
Het subjectief gevoel van erg lage kans op controle buiten de BOB-campagne én buiten de weekends, tonen ook aan dat er meer controles nodig zijn.Een nog groot onderschat probleem zijn drugs in het verkeer. Dit wordt vandaag nauwelijks of niet gecontroleerd. Statistieken zijn ook al niet beschikbaar. Hoog tijd om een eenvoudige drugstest, m.n. de speekseltest in te voeren.

Bij controle hoort ook bestraffing
Meer politiecontroles tijdens de weekeindnachten zullen onvermijdelijk ook leiden tot meer vaststellingen van ernstige inbreuken (alcohol, drugs, snelheid …) die automatisch voor de politierechtbank komen. Voor recidivisten – chauffeurs die herhaaldelijk op dezelfde overtredingen worden betrapt – moeten ook alternatieve straffen voorzien worden zoals de verplichte installatie van het alcoholslot of een zwarte doos.

En als het dan toch mis loopt…
Een verkeersveiligheidsbeleid mag niet stoppen bij een preventief en repressief plan. Mensen maken fouten, verkeersongevallen kunnen nooit volledig uitgesloten worden. De gevolgen voor de slachtoffers én hun familie en omgeving zijn vaak dramatisch.
De recente Staten-Generaal voor de Verkeersslachtoffers – georganiseerd door de Vlaamse regering – heeft aangetoond dat er dikwijls nog veel mis loopt bij de slachtofferhulp nadien. Daarop besliste de regering om een Vlaamse Bijzondere Commissaris voor Verkeersslachtoffers aan te stellen. Maar de problemen zitten zowel op Vlaams als op federaal niveau.
CD&V stelt voor om de bijzondere commissaris ook bevoegdheden toe te kennen om op federaal niveau in te grijpen, bv. in de verzekeringswereld, bij de politie, bij justitie, … Via een samenwerkingsovereenkomst moet dit mogelijk worden.


Bijlagen:
WOAP.doc
WOAP-statistieken.doc

Achterstand strafregister verkeersovertredingen slechts topje van ijsberg

Ik ben erg verontwaardigd over het bericht in de pers dat er een achterstand is in het strafregister, waardoor zelfs zware recidivisten ontsnappen aan een strengere aanpak bij herhaling van zeer ernstige verkeersinbreuken. Zelfs de herhaling van zware alcoholovertredingen, extreme snelheidsovertredingen of het werken met radarverklikkers kan niet meer op een aangepaste manier aangepakt worden.

In de voorbije legislatuur diende ik een wetsvoorstel in om herhaling van ernstige alcoholovertredingen aan te pakken met een alcoholslot op de auto. Dit punt is ook opgenomen in het CD&V-programma. Maar hoe kunnen deze maatregelen uitgevoerd worden wanneer de rechter niet eens weet dat hij een alcoholrecidivist voor zich heeft? Deze onaanvaardbare toestand wijst er nog maar eens op hoe stiefmoederlijk minister van Justitie Onkelinx de verkeersveiligheid heeft behandeld. Verkeersonveiligheid is voor de Waalse excellenties nog altijd ‘quantité négligeable’. En dat is een reden om heel de verkeerswetgeving en de handhaving te regionaliseren, waar ook het CD&V-NVA-kartel voor pleit in zijn verkiezingsprogramma.

Bovendien is de toestand in werkelijkheid nog veel erger. Een aantal ernstige overtredingen komt in werkelijkheid nauwelijks nog voor de politierechter, bv. door een rood licht rijden, het negeren van belangrijke voorrangsregels, het oversteken van een doorgetrokken witte lijn. Dat komt doordat ook deze overtredingen met een onmiddellijke boete of met een minnelijke schikking worden afgehandeld, waardoor de overtreder niet meer voor de politierechter verschijnt en waardoor de inbreuk niet meer op het strafregister genoteerd wordt. Nochtans is ook deze recidive meer dan belangrijk genoeg om te bestrijden.

De achterstand van het strafregister is duidelijk maar het topje van de ijsberg. Die achterstand moet op de kortst mogelijke tijd weggewerkt worden. Daarna moet er werk gemaakt worden van het registreren van de andere zware verkeersovertredingen die in principe afgehandeld worden met een onmiddellijke boete. Op die manier zullen ook de andere recidivisten bekend zijn. En dan wordt het ook mogelijk om eindelijk het rijbewijs met punten (of een ander systeem dat de recidive aanpakt) eens in de praktijk om te zetten.