In het oog van de storm

Met het bericht over minder, maar stiptere treinen, staat de NMBS-groep opnieuw in het oog van de storm. Uiteraard is het onzin om treinen te gaan schrappen. Er zijn in het voorbije decennia, jaren geweest met véél betere stiptheidscijfers, en toen reden er evenveel treinen door de Brusselse Noord-Zuidverbinding.

De vraag is hoe dit nu weer opduikt in de media. Akkoord, het is een goede evolutie dat men naar meer openheid evolueert bij het historisch afgesloten wereldje van de NMBS, maar dat wil ook niet zeggen dat elke piste die nog maar onderzocht wordt ook in de media moet gegooid worden. Ze lijken daar wel aan de ziekte te lijden waar ook de regeringsonderhandelingen onder te lijden hebben: je kan zelfs geen piste meer discreet aftoetsen – hoe onmogelijk of irrealistisch ook -, want de dag erop staat het in de krant, en schiet de achterban het idee onverbiddelijk af. Of er misschien niet beter wat minder treinen zouden moeten rijden om een betere stiptheid te realiseren, is zo’n piste. Ook dergelijke pistes verdienen het om onderzocht te worden, om de consequenties te kennen. Dat voorstellen in de media – wellicht na een bewuste lek om bepaalde mensen in diskrediet te brengen – als een ernstige optie is op z’n minst voorbarig en vergroot een sfeer van wantrouwen.

Je kan nu als politicus mee gaan staan roepen met iedereen: het is een schande, dit kan toch niet, zijn ze daar nu helemaal gek geworden? Met wat geluk staat je naam dan in de krant, en de zaak is afgehandeld. Mij lijkt het zinvoller om het iets structureler aan te pakken. We weten dat er een audit is uitgevoerd naar de knelpunten voor de stiptheid op het spoorwegnet. Dat is een goede zaak, een externe blik op deze problematiek, want na 5 jaar oplossingen zoeken is de stiptheid nog steeds niet verbeterd. Op basis van die audit wordt een actieplan uitgewerkt, met maatregelen op iets langere termijn (ja, daar is de 2013, horizon is zelfs 2015), maar ook op korte termijn. Dat actieplan wordt uitgewerkt tegen begin maart. In plaats van nu 10-tallen parlementaire vragen in te dienen en luid te roepen in persberichten, vragen wij een voorstelling van de audit én van het actieplan stiptheid met maatregelen op korte en lange termijn in de Kamercommissie Infractructuur. Na voorstelling van het plan, kunnen de parlementsleden dan ook de uitvoering van nabij opvolgen en op tijd aan de alarmbel trekken. Eerder dan te staan roepen als het al te laat is.